Page 44 - 11_edebiyat_ogretmenin
P. 44
42 HİKÂYE
F Temel ögeleri kişiler, olay veya durum, yer (çevre) ve zamandır.
F Hikâyelerde genellikle çatışmalara yer verilir.
F Hikâyeler, romandan daha kısadır ve kişi kadrosu da romana göre daha dardır.
F Bir hikâyede birden fazla anlatıcı ve bakış açısı (hâkim, kahraman, gözlemci) bulu-
nabilir.
F Hikâyeler, işlenen konu ve temalara göre yazıldıkları dönemin siyasi, ekonomik ve
kültürel özelliklerini yansıtabilir.
YAYINEVİ
HİKÂYE TÜRLERİ
ˇ Hikâyeler, olay örgüsünün ele alınışı ve aktarılışı bakımından şu şekilde sınıflandırılabilir:
Olay (Klasik Vak’a) Hikâyesi
F Bir olayı serim, düğüm, çözüm plânıyla anlatıp bir sonuca bağlayan öykülerdir. Olay
hikâyesinde kahramanlar ve çevrenin tasvirine yer verilir. Bir fikir verilmeye çalışı-
lır; okuyucuda merak ve heyecan uyandırılır. Olayların başlangıcı ve bitişi belirgin-
dir.
EDİTÖR
F Bu hikâye türü, Fransız yazar Guy de Maupassant (Gıy dö Mopasan) tarafından yay-
gınlaştırıldığı için “Maupassant tarzı hikâye” adıyla da bilinir.
F Maupassant tarzı hikâyede asıl olan “olay”dır. Okuyucunun hikâyeyi şöyle ya da böy-
le yorumlamasına pek imkân verilmez. Çünkü hikâyedeki olaylar, yazarın belirlediği
bir seyir hâlinde devam eder.
F Maupassant tarzı hikâye çok belirgin olarak “serim, düğüm ve çözüm” bölümlerinden
oluşur.
F Yazar, hikâye malzemesini, vermek istediği mesaja göre bir seçme işleminden geçi-
rir.
F Maupassant tarzı hikâyeler çok büyük ölçüde olay örgüsü üzerine kurulur. Hikâye
bütün gücünü olaydan alır. Okuyucunun merak duygusu sürekli canlı tutulur. Olay
örgüsü şaşırtıcı bir sonla biter.
F Kahramanlar, yazar tarafından özenle seçilmiş insanlardan oluşur. Her kahraman
belli bir tip özelliğine sahiptir.
F Bu tür hikâyeler yorumlanmaya pek müsait değildir.
F Bu hikâye tarzının edebiyatımızdaki en önemli temsilcisi Ömer Seyfettin’dir. Ömer
Seyfettin’den sonra Refik Halit Karay, Hüseyin Rahmi Gürpınar, Reşat Nuri Günte-
kin ve Sabahattin Ali bu hikâye tarzının önemli örneklerini vermişlerdir.
