Page 69 - 9_edebiyat_ogretmenin
P. 69

ŞİİR                                                                       67
              ˇ  Cinaslı Kafiye: Dize sonlarında yazılışları aynı, anlamları farklı olan sözcükler cinaslı kafi-
             ye oluşturur.

           F    Niçin kondun a bülbül             F    Bilmem ki yaz mı gelmiş
               Kapımdaki asmaya                       Niçin açmış gül erken
               Ben yarimden vazgeçmem                 Aklımı kayıp ettim
               Götürseler asmaya                      Nazlı yarim gülerken

          Kafiye örgüsü (şeması)
          ˇ   Kafiye düzeni şiirin biçimsel bir özelliğidir. Kafiye düzeni (örgüsü), dizelerin sonlarına
                                                  YAYINEVİ
             bakılarak çıkarılır. Kafiye oluşturan sözcükler aynı harflerle gruplandırılarak nazım biriminin
             kafiye şeması bulunur. Türleri şunlardır:

              ˇ  Düz Kafiye: Düz kafiye üç farklı şekilde karşımıza çıkmaktadır.
          ˇ   Bir dörtlükte ya da beyitte bütün dizeler birbiriyle kafiyeli olabilir. (aaaa) / (aa)

              F    Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak (a)
                  Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. (a)

                  O benim milletimin yıldızıdır parlayacak! (a)
                  O benimdir, o benim milletimindir ancak! (a)
                      EDİTÖR
          ˇ   İlk üç dize kafiyeli olabilir. (aaab)

              F    Ben çektiğim kimler çeker (a)
                  Gözlerim kanlı yaş döker (a)

                  Bulanık bulanık akar (a)
                  Dağların seliyim şimdi (b)
          ˇ   Birinci dizeyle ikinci dize, üçüncü dizeyle dördüncü dize kafiyeli olabilir. (aabb)

              F    Bu ıslıkla uzayan, dönen, kıvrılan yollar (a)
                  Uykuya varmış gibi görünen yılan yollar (a)
                  Başını kaldırarak boşluğu dinliyordu. (b)
                  Gökler bulutlanıyor, rüzgâr serinliyordu. (b)
              ˇ  Çapraz Kafiye: Birinci dize ile üçüncü dize, ikinci dize ile dördüncü dizenin kendi araların-
             da kafiyelenmesine çapraz kafiye denir. Bu kafiye abab şeklinde gösterilir.

              F    Hafız’ın kabri olan bahçede bir gül varmış (a)
                  Yeniden her gün açarmış kanayan rengiyle (b)
                  Gece bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış (a)

                  Eski Şiraz’ı hayâl ettiren ahengiyle (b)
   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74