Page 150 - 10_edebiyat_ogretmenin

148 TİYATRO
F Batılı anlamda tiyatro türü Türk

edebiyatına Tanzimat Dönemi’nde
girmiştir. Tanzimat’a kadar Türk
edebiyatında Karagöz, kukla, orta

oyunu ve meddah hikâyeleri, köy
seyirlik oyunları gibi türler tiyatro
türünün yerini tutmuştur. Şinasi’nin
YAYINEVİ
“Şair Evlenmesi” adlı eseri, Batılı

anlamda tiyatronun edebiyatımızdaki ilk örneği kabul edilir. Namık Kemal’in yazdığı
“Vatan yahut Silistre” adlı tiyatro eseri ise edebiyatımızda sahnelenen ilk tiyatro
eseridir. Şinasi ve Nâmık Kemâl’in dışında; Ahmet Mithat Efendi, Recaizade Mah-

mut Ekrem ve Abdülhak Hamid gibi yazarlar da Tanzimat Dönemi’nde tiyatro türün-
de eserler kaleme almıştır. Ahmet Vefik Paşa’nın Batı tiyatrosundan yaptığı çeviriler
ve uyarlamalar da bu türün ülkemizde yerleşmesinde etkili olmuştur.

F Tiyatro, Tanzimat Dönemi’nden sonra Millî Edebiyat Dönemi’nde de gelişimini devam
EDİTÖR
ettirmiş ve bu dönemde daha çok millî temalara yer veren ve Anadolu’ya açılan eser-
ler kaleme alımıştır. Resmi devlet tiyatrosu olarak kurulan “Darülbedayi-i Osmanî”
sayesinde yerli tiyatro eserleri yazma teşvik edilmiştir. Bunun neticesinde de bir-
çok eser yazılıp sahnelenmiştir. Reşat Nuri Güntekin, Musahipzade Celal, İbnürrefik
Ahmet Nuri gibi isimler bu dönemde tiyatro türünde ön plana çıkmışlardır.

F Cumhuriyet Dönemi, modern Türk tiyatrosunun Batılı düzeye eriştiği dönem olarak
düşünülebilir. Bu dönemde Türk tiyatrosu geleneksel izlerden büyük ölçüde sıyrıl-
mış ve teknik olarak çok başarılı eserler yazılmıştır. Ayrıca sahneleme olanakları
gelişmiş, açılan okullar sayesinde eğitimli oyuncular yetişmiş ve tiyatro İstanbul’la

sınırlı olmaktan çıkarak Anadolu’ya yerleşmiştir. Bu dönemde yazılan eserlerin konu
yelpazesi oldukça geniştir. Türk tarihi, cumhuriyet yönetimi, gelenek ve görenekler,
kuşak çatışması, Yunan mitolojisi, şehir hayatının yol açtığı sorunlar, köylü-kent-

li çatışması, modernleşme sorunu, siyasi ve sosyal fikirler gibi konular bu dönem
tiyatrolarının temel konuları arasında gösterilebilir. Muhsin Ertuğrul, Refik Erduran,
Turgut Özakman, Recep Bilginer, Orhan Asena, Ahmet Turan Oflazoğlu, Güngör
Dilmen gibi isimler bu dönemin tiyatro alanındaki önemli isimleridir.