Page 83 - 10_edebiyat_ogretmenin
P. 83

ŞİİR                                                                       81

               Müstezat

              ˇ Müstezatın kelime anlamı çoğalmış, artmış demektir. Divan şiirinde edebiyat terimi olarak
             ise özel bir nazım biçiminin adıdır.

          Müstezatın şekil ve içerik özellikleri şunlardır:
          ˇ   Divan şiirinde müstezat, gazelin özel bir biçimidir. Uzun dizelerin her birinden sonra
             birer kısa dize eklenmesiyle meydana gelir.
          ˇ   Kısa dizelere ziyade denir.

          ˇ   Uzun ve kısa dizeler kendi aralarında kafiyelidir.

               F    Ey şûh-i kerem-pîşe dil-i zâr senindir
                   Yok minnetin aslâ (ziyade)
                   Ey kân-ı güher anda ne kim var senindir
                   Pinhân ü hüveydâ (ziyade)      YAYINEVİ

                 Kıt’a

              ˇ Kıt’a; parça, bölük, cüz anlamına gelir. Kıt’alar genellikle dörtlük adıyla anılmaktadır. Ancak
                      EDİTÖR
             unutulmamalıdır ki kıt’alar, beyitlerle kurulur ve iki beyit birleşerek hem ses hem de konu
             bakımından uyum arz eder.
          Kıt’anın şekil ve içerik özellikleri şunlardır:

          ˇ   Divan şiirinde daha çok iki beyitli kıt’alar yazılmışsa da bu nazım biçimiyle yazılmış
             manzumelerin beyit sayısının otuza kadar çıktığı görülür. İki beyitten uzun olan böyle
             kıt’alara kıt’a-i kebîre (büyük kıt’a) denir.
          ˇ   İki beyitten oluşan kıt’alarda uyak şeması aa - ba, uzun kıtalarda ise ab-cb, db-eb... şek-
             lindedir. Uzun kıt’alarda matla beyti bulunmaz.
          ˇ   Kıt’alarda beyitler arasında, yani 4 dize arasında anlam birliği bulunur.

          ˇ   Kıt’alar çeşitli konularda yazılabilir. Kıt’anın konusu şairin herhangi bir konudaki düşünce-
             si ya da yergisi olabilir.

               F    Her kimün var ise zâtında şerâret küfri
                   Istılâhât-ı ulûm ile müselmân olmaz

                   Ger kara taşı kızıl kan ile rengîn itsen
                   Tab’a tağyîr virüp la’l-i Bedahşân olmaz

                   Eylesen tûtîye ta’lîm-i edâ-yı kelimât
                   Nutkı insân olur ammâ özi insân olmaz
   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88